Maandag, 8 oktober 2018

Maandag 8 oktober 2018

We worden om kwart voor vier gewekt door het oproep tot het gebed. Het gezang duurt drie kwartier en is zo luid dat we drie kwartier wakker zijn. We begrijpen nu waarom we zoveel Indonesiërs overdag zien die liggen te slapen. Om half vijf vallen we weer in slaap. Om kwart over negen schrikken we wakker. Snel aankleden en naar het ontbijt. Dat duurt maar tot tien uur. Het ontbijt is erg uitgebreid in dit luxe hotel. Het bedienend personeel is ook heel erg vriendelijk.
Na het ontbijt gaan we ons even opfrissen en trekken de wandelschoenen aan. We willen vandaag naar het oude Batavia. In dit oude centrum zijn enkele musea, een mooi oud restaurant en ook de haven moet erg leuk zijn. We nemen een brommertaxi die wij kennen als toek toek. Het is ons niet helemaal duidelijk hoe ze hier genoemd worden. De rit in de brommertaxi is een ervaring op zich. Het verkeer is enorm druk en superchaotisch. Er rijden volop auto’s en enorm veel scooters en motors. De scooters en motors wringen overal tussendoor als ze ook maar denken dat er een gaatje is. De brommertaxi probeert hetzelfde, maar heeft meer ruimte nodig en de auto’s proberen om de gaatjes zo klein mogelijk te houden. Vervolgens zijn alle chauffeurs ook heel druk met het bedienen van de claxon. Tussendoor heeft onze chauffeur ook nog tijd om de krant te lezen. Door de drukte duurt de rit zo’n drie kwartier en we genieten van elke minuut. Tegen de middag komen we aan bij Kota Tua, het stadscentrum van het oude Batavia. Aan de rand van een plein staat daar onder meer het oude gouverneurskantoor welk thans in gebruik is als museum. Helaas krijgen we te horen dat op maandag alle musea zijn gesloten. We besluiten om zelf maar een tourtje te gaan lopen. We hebben ons echter onvoldoende voorbereid. Vlak bij oude Nederlandse uitkijktoren worden we aangesproken door een man. Hij vraagt waar we vandaan komen. Uit Holland. Ooooh, hij heeft in Holland gewoond en hij spreekt Nederlands. Ongevraagd begint hij ons een rondleiding te geven. We lopen langs een museum waar hij gids is, vervolgens naar de oude haven en daarna door smalle straatjes en steegjes van een oude woonwijk. De tour is prachtig en onze gids zegt ons steeds wanneer er foto’s gemaakt moeten worden. Als we weer bij het beginpunt uitkomen geven we hem een kleinigheid. Via de oude Nederlandse ophaalbrug lopen we terug naar het plein bij Kota Tua. De wandeling bij een temperatuur van 34 graden heeft ons dorstig en hongerig gemaakt. We stappen daarom binnen bij Café Batavia, het op een na oudste gebouw op het plein. Het interieur is schitterend en het lijkt alsof we even terug zijn in de Tempo Doeloe. We genieten in deze prachtige zaak van een heerlijke lunch. Na de lunch gaan we weer op zoek naar een brommertaxi. We besluiten nu om eens even stevig over de prijs te onderhandelen. Met een heel klein beetje moeite is de prijs nu de helft van wat we deze ochtend hebben betaald. We hebben ons deze ochtend dus een beetje laten foppen. Na weer een spectaculaire rit zijn we tegen vier uur weer terug bij ons hotel. We kleden ons om en gaan snel naar het zwembad. Het is er erg rustig, we zijn de enigen. Na een verfrissende plons kijken we even in onze reisgids wat we in Bandung kunnen gaan doen en we lezen even op onze ligbedjes. Tegen zessen gaan we ons douchen en aankleden voor het avondeten. We eten deze avond in de Tavern bij het hotel. Het eten is er goed en het is er leuk zitten. Na het eten gaan we terug naar de kamer. Walter schrijft het verslag en we lezen nog even voordat we gaan slapen. We hebben een leuke dag gehad. Hopelijk worden we dit keer niet gewekt door de oproep tot het gebed.