Woensdag, 17 oktober 2018

Woensdag, 17 oktober 2018

Ook vandaag staan we weer vroeg op. Om zes uur loopt de wekker af. We hebben in ons heerlijke bed op onze luxe kamer goed geslapen en worden goed uitgerust wakker. Na het ontbijt vertrekken we om zeven uur met de auto richting de Bromo vulkaan. Volgens onze chauffeur moeten we drie uur rijden. Dat is langer dan we hadden gedacht. Maar de auto is ruim en comfortabel en we laten ons lekker neerzakken op de achterbank. Door de stad en over de doorgaande weg houdt onze chauffeur van stevig doorrijden, maar dat zijn we hier inmiddels wel gewend. Als we na een klein uur de doorgaande weg verlaten en we de bergen inrijden gaat het tempo flink omlaag en rijdt de chauffeur erg voorzichtig. We rijden over smalle, bochtige weggetjes door met name landerijen en we genieten van het prachtige uitzicht. Soms komen door een dorpje en zien het eenvoudige leven op het platteland. Opvallend is dat hier heel veel aardappelen worden verbouwd. Dat hadden we niet verwacht. Om half tien komen we in een klein dorpje en de chauffeur stopt op een pleintje. Vanaf hier gaan we verder met een Jeep. Onze chauffeur blijft bij onze auto achter en na een plasstop gaan we met de Jeep en een andere chauffeur verder. We maken een fotostop met een uitzicht over de Tenggerzandzee en de vulkaan Gunung Batok. Deze vulkaan ligt voor de vulkaan Gunung Bromo, die we dus nog niet kunnen zien. De Tenggerzandzee is uniek omdat deze zich bevindt op een hoogte van twee kilometer. Na de fotostop maken we een heel steile afdaling naar de zandzee. Dit was met een gewone auto erg lastig geweest. Onmogelijk zou het met een gewone auto zijn geworden over de zandzee. De zandzee is een woestijnachtig gebied met een soort van strandzand. Weer maken we een korte fotostop. We rijden vervolgens om de vulkaan Gunung Batok heen en krijgen dan zicht op de grotere, maar minder hoge Bromo. Op ongeveer 2 km van de vulkaan stopt de Jeep. Van hier af moeten we te voet verder. We kunnen ook een paard huren. We besluiten om te lopen. De paardenverhuurders dringen even aan, maar we houden voet bij stuk. De eerste km gaat door los zand. Daarna beginnen we aan een redelijk pittige klim. Voordat we aan het laatste stuk beginnen puffen we even uit. Dan moeten we het laatste steile stuk naar de rand van de vulkaan. Maar hier is een trap aangelegd van zo’n kleine 250 treden. Het is op deze hoogte overigens niet zo warm meer. We schatten de temperatuur op een kleine 20 graden. Dat is wel prettig bij deze inspanning. Na ruim een half uur wandelen en klimmen staan we boven op de vulkaan. We hebben mondkapjes meegekregen want er hangt een sterke zwavellucht. Vanaf de rand kijken we een diep, dreigend gat in. Er klinkt een licht rommelend geluid en we zien een beetje rook opstijgen vanuit het gat. Het is heel indrukwekkend. We lopen een klein stukje over de rand van de krater en stoppen bij een beeldje van de Hindoegod Ganesh. Onze chauffeur had ons verteld dat er in dit gebied veel Hindoestanen wonen. Vlak voor de klim hadden we ook al een Hindoestaanse tempel gepasseerd. We maken weer volop foto’s en een kort filmpje van deze indrukwekkende en enigszins lugubere plek. We zijn heel erg onder de indruk. Vervolgens beginnen we weer aan de afdaling. De trap is wat lastig omdat er veel zand en/of gruis op de treden ligt. Vervolgens is de afdaling eenvoudig. Om half twaalf zijn we terug bij de Jeep. De chauffeur rijdt ons vervolgens via dezelfde weg weer terug naar het dorpje waar de auto op ons wacht. Onder een dikke laag stof, maar erg tevreden over dit avontuur stappen we in de auto voor de terugtocht. Tegen half drie zijn we terug bij het hotel. We spoelen ons even af en gaan dan zwemmen. We hebben het zwembad voor onszelf. Wat een luxe weer. Rond half zes gaan we eten bij een restaurantje vlak bij het hotel. Het is een Europees restaurant waar we genieten van een heerlijke maaltijd. Het restaurant krijgt van ons een goede beoordeling op TripAdvisor. Anne-Marie is een beetje verkouden geworden. Waarschijnlijk door de airco. We lopen naar een apotheek in de buurt voor een neusspray. Het is nog steeds erg druk en er zijn vaak geen trottoirs. Een beetje oppassen dus in het donker. Als we terugkomen bij het hotel zijn we best wel moe. De tassen worden weer ingepakt en het verslag geschreven. Nog even lezen en dan op tijd weer slapen. Morgen gaan we met de auto naar Kalibaru. Dat wordt weer een lange rit.