Zondag, 14 oktober 2018

Zondag, 14 oktober 2018

We hebben in de loop van de nacht de airco uitgezet omdat we het koud kregen. Er ligt hier ook geen deken op bed. Dat moet komende nacht anders. We zitten om half acht aan het ontbijt. We nemen een Amerikaans ontbijt: Scrambled eggs met toast. Lekker. Met Anne-Marie gaat het gelukkig weer helemaal goed. Om half negen staat onze auto met chauffeur klaar. Hij rijdt ons in een uur naar de Borobudur. Vlak voor we uitstappen realiseerde Walter zich dat zijn beurs nog in de kluis ligt. Dom, dom, dom. Anne-Marie heeft wel geld in haar tasje. Maar niet genoeg om een combinatieticket voor de Borobudur en de Prambanan te kopen. Met zo’n combinatieticket kunnen we ons 200.000 rupiah uitsparen. De chauffeur schiet ons echter wat geld voor. Superaardig. 
Dan naar de Borobudur. De Borobudur is een boedistisch tempelcomplex. Het is gebouwd tussen 750 en 850. De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. In de stoepa's bevinden zich beelden van Boeddha; wie door de gaten in de stoepa's deze beelden aan kan raken ontvangt, volgens het lokale bijgeloof (niet volgens het boeddhisme), het eeuwige geluk.
Het is behoorlijk druk op het complex. Er zijn echter niet zo veel westerse toeristen, maar wel veel lokale bezoekers. We lopen eerst de trap op helemaal naar boven. Vervolgens lopen we van boven naar beneden iedere etage een rondje met de klok mee. Het fototoestel draait overuren. Het is een heel indrukwekkend complex. Natuurlijk moeten we ook een keer door een gat in een van de stoepa’s een boeddha aanraken. 
Wat ook heel grappig is dat veel van de lokale bezoekers aan ons vragen of we met hen of met hun kinderen op de foto willen. Als iemand de moed heeft verzamelt om het te vragen staat er binnen de kortste keren een hele familie om ons heen. Grote hilariteit en wij vinden het ook wel grappig. Op een gegeven moment staan er een stuk of zes schoolkinderen bij ons. Ze hebben een project voor de Engelse les op school. Ze vragen of ze ons mogen interviewen en dat dan mogen filmen. Ja hoor, natuurlijk. Dolle pret weer. Het meisje dat Anne-Marie interviewt vraagt tijdens het gesprekje of Anne-Marie samen met haar een stukje van een traditionele Indonesische dans wil proberen uit te voeren. Het gaat Anne-Marie goed af en de jongelui zijn onder de indruk. Tenslotte willen zo ook nog een keer met ons op de foto. Daarna wordt er uitgebreid afscheid genomen. Na een kleine twee uur en zes fotorolletjes verder hebben we alle etages gehad. Het was heel erg mooi en erg indrukwekkend. De Borobudur wordt een van de wereldwonderen genoemd. Het behoort dan officieel wel niet tot een van de originele zeven wereldwonderen, maar het is wel een van de mooiste gebouwen die we ooit hebben gezien. 
We hebben met de chauffeur afgesproken op parkeerplaats B. Maar eerst moeten we naar de Exit. Dat is een forse wandeling helemaal om de Borobudur heen en daarna door een enorm marktterrein vol met souvenirverkopers. Daarna parkeerplaats B zoeken en dan de auto nog zoeken. Als dat uiteindelijk is gelukt hebben we een behoorlijk natte rug. 
Onze chauffeur rijdt ons in een uurtje terug naar ons hotel. Morgen gaan we weer met hem op pad. 
We lunchen in het hotel (weer heel lekker) en gaan dan even zwemmen. We kletsen in het zwembad even met een van de mannen van de golf-vriendenclub. Hij is in Eindhoven geboren en in Geldrop opgegroeid. Toevallig. Om drie uur hebben we een afspraak voor een massage. We krijgen een Javaanse massage van 90 minuten en Anne-Marie krijgt ook nog een gezichtsbehandeling. Wat een verwennerij, het lijkt wel vakantie. We dineren ook weer in ons hotel. Het eten is er tenslotte heel erg lekker. Na het eten kletsen we de avond vol met een echtpaar uit Barneveld die aan het tafeltje naast ons zitten. Erg gezellig. Rond tien uur gaan we terug naar de kamer. Snel even het verslag schrijven en dan slapen.